Η προληπτική έμφραξη δημιουργεί ένα εξαιρετικά αποτελεσματικό εμπόδιο για την τερηδόνα και σε πολλές περιπτώσεις αποδεικνύεται σωτήρια για τα ευαίσθητα μόνιμα δόντια των παιδιών. Γίνεται με εμφρακτικές συνθετικές ουσίες, οι οποίες καλύπτουν τις μασητικές επιφάνειες των πίσω μόνιμων δοντιών των παιδιών, εκεί όπου εμφανίζεται συχνότερα η τερηδόνα. Η τοποθέτησή τους είναι ανώδυνη και μπορεί να γίνει σε μια και μόνη επίσκεψη στον οδοντίατρο. Ο οδοντίατρός σας θα σας πεί αν τα παιδιά σας μπορούν να επωφεληθούν από την προληπτική έμφραξη γι’ αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό, για την μόνιμη οδοντοστοιχία, τα παιδιά να εξετάζονται τουλάχιστον μια φορά το εξάμηνο, ιδίως μετά την ηλικία των έξι.

Ο οδοντίατρος για να τοποθετήσει την εμφρακτική ουσία, στεγνώνει πρώτα το δόντι και γεμίζει τις κοιλότητες της μασητικής επιφάνειας με την συνθετική ουσία, που είναι ρευστή και έχει το χρώμα των δοντιών. Για καλύτερα αποτελέσματα, οι εμφράξεις αυτές πρέπει να γίνουν μόλις εμφανιστούν τα δόντια.

Οι ενήλικες κινδυνεύουν περισσότερο από τερηδόνα εάν πάσχουν από ξηροστομία, η οποία μπορεί να οφείλεται σε κάποια πάθηση, σε φάρμακα,σε ακτινοβολίες, σε χημιοθεραπείες και μπορεί να είναι προσωρινή ( μέρες ή μήνες) ή χρόνια. Αυτό εξαρτάται από την αιτία που την προκαλεί.

Η τερηδόνα απειλεί σοβαρά τα δόντια. Εάν δεν την αντιμετωπίσετε μπορεί να καταστρέψει τα δόντια σας, να απονεκρώσει τα ευαίσθητα νεύρα που βρίσκονται στο κέντρο τους και να δημιουργήσει απόστημα, δηλαδή ενδοοστική μόλυνση. Το απόστημα αντιμετωπίζεται μόνο με ενδοδοντική θεραπεία, χειρουργική επέμβαση ή εξαγωγή του δοντιού αφού προηγηθεί αντιβιοτική αγωγή.

Μόνο ο οδοντίατρός σας μπορεί να σας πεί με ασφάλεια εάν έχετε τερηδόνα, γιατί η τερηδόνα αναπτύσεται κάτω από την επιφάνεια των δοντιών. Αν τρώτε τροφές που περιέχουν υδατάνθρακες (ζάχαρη και άμυλο), οι τροφές αυτές τροφοδοτούν τα βακτηρίδια της πλάκας, τα οποία παράγουν οξέα που καταστρέφουν τα δόντια από μέσα. Με το χρόνο καταστρέφεται το σμάλτο κάτω από την επιφάνεια του δοντιού, ενώ η επιφάνεια παραμένει άθικτη. Όταν το σμάλτο που βρίσκεται κάτω από την επιφάνεια διαβρωθεί τελείως, τότε καταρρέει η επιφάνεια και δημιουργείται μια κοιλότητα.

Η τερηδόνα αναπτύσσεται συχνότερα στις κοιλότητες της μασητικής επιφάνειας των πίσω δοντιών, ανάμεσα στα δόντια και στην παρυφή των ούλων. Ο καλύτερος τρόπος για να την εντοπίσετε πριν επιδεινωθεί, είναι να επισκέπτεστε τον οδοντίατρό σας τακτικά για ελέγχους.

Με το σφράγισμα αποκαθίσταται η λειτουργία και το σώμα ενός δοντιού που έχει καταστραφεί από τερηδόνα. Ο οδοντίατρος αφαιρεί πρώτα από το δόντι το κατεστραμμένο τμήμα του, καθαρίζει την περιοχή αυτή και γεμίζει την κοιλότητα που έχει δημιουργηθεί με ένα από τα υλικά με τα οποία γίνονται τα σφραγίσματα.

Με το σφράγισμα εμποδίζονται τα βακτηρίδια να δράσουν μέσα στο δόντι και να το καταστρέψουν ακόμη περισσότερο. Μεταξύ διαφόρων υλικών που χρησιμοποιούνται για τα σφραγίσματα, περιλαμβάνονται ο χρυσός, η πορσελάνη, η συνθετική ρητίνη και ένα αμάλγαμα από μόλυβδο, χαλκό, κασσίτερο και κάποιες φορές ψευδάργυρο.

Οι φάσεις της πάθησης των ούλων:

Για οποιονδήποτε τραυματισμό στο στόμα του παιδιού σας πρέπει να επικοινωνήσετε αμέσως με τον οδοντίατρό σας, ο οποίος θα εξετάσει το πρόβλημα και θα αποφασίσει για τη θεραπεία του.

Αν το παιδί σας πονάει μετά από τραυματισμό στα δόντια πρέπει να το πάτε αμέσως στον οδοντίατρο. Μπορεί να χρειαστεί κάποιο παυσίπονο πριν από το ραντεβού σας. Αν είναι δυνατόν, φυλάξτε το τμήμα του δοντιού που έχει σπάσει και πάρτε το μαζί σας στον οδοντίατρο.

Αν κάποιο δόντι έχει βγεί από τραυματισμό πηγαίνετε το δόντι αυτό στον οδοντίατρο το ταχύτερο δυνατόν. Μην το καθαρίσετε και διατηρείστε το σε φυσιολογικό ορό, σάλιο ή γάλα μέχρι να το πάτε. Δεν αποκλείεται να μπορεί να επανατοποθετηθεί το δόντι στο στόμα του παιδιού σας. Η διαδικασία αυτή ονομάζεται αναφύτευση.